Poradnik / Nordic walking może poprawić stabilność dynamiczną chodu człowieka chorującego na Parkinsona


Nordic walking (NW), aktywizujący górną część ciała podczas chodu, może być stosowany jako zewnętrzna podpowiedź w celu poprawy parametrów przestrzenno-czasowych chodu, takich jak długość kroku czy zmienność chodu, w chorobie Parkinsona (PD). Strukturalna zmienność chodu, ujawniająca się poprzez obecność autokorelacji dalekiego zasięgu (LRA), była związana z dynamiczną stabilnością chodu. Stabilność dynamiczną definiuje się jako zdolność do utrzymania funkcjonalnego ruchu pomimo obecności wewnętrznych lub zewnętrznych zaburzeń, co jest cechą zdrowego układu ruchu. Celem pracy było zbadanie korzystnego wpływu NW na stabilność dynamiczną chodu w PD. Po trzech sesjach ćwiczeń, 14 pacjentów z łagodnym lub umiarkowanym PD wykonało 2x12-minutowe sesje chodu naziemnego (z kijkami i bez kijków w losowej kolejności) z komfortową prędkością. Kadencję chodu, prędkość chodu, długość kroku i czasową organizację (tj. LRA) zmienności czasu trwania kroku badano w 512 kolejnych cyklach chodu przy użyciu jednowymiarowego akcelerometru umieszczonego na młoteczku po stronie najbardziej dotkniętej chorobą. Obecność LRA oceniano na podstawie właściwości skalowania zmienności serii (wykładnik Hursta) oraz kształtu widmowej gęstości mocy. 
Badania te dowodzą obecności LRA podczas nordic walking i ten sposób chodzenia może poprawić dynamiczną stabilność dynamiczną chodu w chorobie Parkinsona. Taka poprawa może być wynikać z rytmicznych ruchów górnej części ciała, działających jak rytmiczny zewnętrzna podpowiedź, aby ominąć ich wadliwe obwody zwojów podstawy. Dlatego też nordic walking może stanowić skuteczny sposób radzenia sobie z zaburzeniami chodu w PD.

Activating the upper body during walking, Nordic walking (NW) may be used as an external cueing to improve spatiotemporal parameters of gait, such as stride length or gait variability, in Parkinson disease (PD). Structured gait variability, revealed by the presence of long-range autocorrelations (LRA), was associated to dynamic stability of gait. Dynamic stability has been defined as the ability to maintain functional locomotion despite the presence of internal or external disturbances, which is a feature of healthy locomotor system. This study aimed to study beneficial effects of NW on dynamic stability of gait in PD. After three sessions of practice, 14 mild to moderate PD patients performed 2x12 min overground walking sessions (with and without pole in a randomized order) at a comfortable speed. Gait cadence, gait speed, stride length and temporal organization (i.e. LRA) of stride duration variability were studied on 512 consecutive gait cycles using a uni-dimensional accelerometer placed on the malleola of the most affected side. The presence of LRA was based on scaling properties of the series variability (Hurst exponent) and the shape of the power spectral
density (a exponent). 
This study demonstrates the presence of LRA during Nordic walking and that way of walking can improve the dynamic stability of gait in Parkinson disease. Such improvement could be due to the upper body rhythmic movements acting as rhythmical external cue to bypass their defective basal ganglia circuitries. Therefore, Nordic walking may constitute a powerful way to manage gait disorder in PD.